Neefjes op bezoek. 3 doerakken, die het wel naar hun zin hebben bij ons. Onze meiden proberen ze ook te vermaken (en met succes) met gekleurd papier, stiften en kartelscharen, zodat wij, de ouders, eerst een uurtje rustig kunnen bijpraten.
Na een tijdje wordt het wat onrustiger. Ik ga even bij jongste neefje (3) aan de grote tafel zitten, en we trekken de doos Jumbolino (da's écht een spelletje uit de oude doos!) naar ons toe. En dan...valt het geroezemoes om ons heen weg. Geconcentreerd draaien we aan het wijzertje en proberen zo snel mogelijk onze Ernie vol te puzzelen. Lief hangt hij tegen me aan, probeert vals te spelen en lacht het hardste om zijn pogingen daartoe...
En zo werd het zomaar een halfuurtje met een gouden randje...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten