Missen

Een weekje weg is ze nu, mijn oudste. Wat, een week... 6 dagen dus... Ik heb zelf zo'n drukke week achter de rug, dat ik er nauwelijks erg in had dat er eentje minder was. Collega is met vakantie, heb wat uurtjes extra gewerkt, had 2 volle avonden... 

Maar nu is het zaterdagochtend, en die verlopen altijd als volgt: iedereen is weg, ik lees de krant onder het genot van nog maar een bakje koffie, en om een uur of 10 komt Doornroosje uit d'r bed rollen. Na wat gerommel in huis gaan we meestal even naar de stad en zitten op een terrasje (of, zoals het de afgelopen maanden was...ergens in een cafeetje). Ik geniet daar zó van. 

Gisteren had ik gezellig een afspraakje met jongste in de stad. Na de aankoop van een short (dringend nodig mam!), en voor ons allebei een vooral dunne pyjama (ook erg dringend nodig!!) zijn we lekker neergestreken op het terras van Smulle voor een verrukkelijk Italiaans ijsje.

En nu ineens valt het missen op me. Kom maar gauw weer naar huis!